Kilka mniej, lub bardziej ważnych przemyśleń...

Hejka, 

Nigdy nie myślałam, że pisać będę posty tego typu, bo po prostu uważałam, że dramy w pikselach nie są warte negatywnych emocji i lepiej po prostu podchodzić do nich na luzie. Ostatnimi tygodniami, jak pewnie dobrze wiecie, brałam udział w serii ,,A models is born’’ na magicznej Awatarii. Zgłaszając się do konkursu byłam naprawdę zmotywowana i szczęśliwa, że mogę bawić się w przebieranki z osobami, które bardzo lubię. Wróżyłam nam wszystkim wielką zabawę, frajdę, śmiechy… I przede wszystkim brak spin. Może i zajmuję się wróżeniem z kart tarota, ale nie podejrzewałam, że cała ta ,,zabawa’’ obróci się o 180 stopni.  Z pikselowej przebieranki stała się zażartą wojną o to kto dłużej utrzyma się przy życiu. Nie mówię tutaj jedynie o punktacji, a również o dramach, które w trakcie trwania serii miały miejsce. W tym poście nie chcę wypowiadać się na tematy dram, które stricte mnie nie dotyczą, bo nie wiem jak wyglądało to od środka – chciałabym skupić się jedynie na tym, co dotyczyło mnie (ostatni tydzień i okolice).

 

Nie będę ukrywać tego, że jest mi bardzo przykro po tym, co wydarzyło się ostatnio – i nie, nie chodzi o to, że odpadłam. Szczerze mówiąc, to od początku obstawiałam, że odpadnę po dwóch, góra trzech rundach. Nie nastawiałam się na finał, a tym bardziej nie na zwycięstwo, ale jest kilka rzeczy, których nienawidzę najbardziej na świecie. Do tych rzeczy należy właśnie między innymi niesprawiedliwość. Może też błędnie niektóre rzeczy interpretowałam, bo Alex wcale nie była centrum wszystkich tych nieszczęść, które miały miejsce w konkursie.

 Rzeczą, która najbardziej we mnie uderzyła jest to, że dziewczyna, którą szczerze kochałam odwróciła się ode mnie. Przez ostatnie tygodnie była dla mnie prawdziwą przyjaciółką i czułam, że mogę pogadać z nią praktycznie o wszystkim. Nie tylko o rzeczach związanych z grą, ale i o życiu oraz realnych problemach. Mowa tutaj o Ćwir Ćwir, ale zaraz do niej wrócę.

Nasz konflikt zaczął się w momencie, kiedy Idę  spać zaniżył jej punktacje w jednej z konkurencji. Do tego dochodziły ,,groźby’’, które nie do końca nimi były, bo słowa ,, hi hi wiecie kto wygra’’ są dla mnie groźbami na poziome przedszkola, więc nie potrafiłam być na Oskara jakoś szczególnie zła. Co prawda – starałam się jakoś subtelnie zwrócić mu uwagę, ale nic większego w tym kierunku nie poczyniłam. Ćwirka odebrała moje zachowanie jako swoiste bronienie Oskara. Zabolało mnie też to, kiedy na Plejadzie pojawił się wpis autorstwa Kasi, a wątek o mnie i o zawyżaniu mi ocen przez Oskara był pisany w dość niepochlebny sposób. Czy tak było, czy nie – nie będziemy teraz dociekać, a zresztą nie to się liczy.

Nie próbowałam ułaskawić go w twoich oczach tylko ze względu na wysokie noty jakie od niego otrzymywałam. Zawsze staram się patrzeć na problem oczami dwóch stron. Rozumiałam, że jesteś zraniona i naprawdę chciałam Ci jakoś ulżyć, ale coś w duchu kazało mi też brać pod uwagę Oskara. Jako przyjaciółka może i powinnam być dla Ciebie większym  oparciem, ale serio nie miałam złych zamiarów. Chciałam być po prostu fair wobec Idę spać, bo nie wiem czy wiesz, ale on również był dla mnie kimś w rodzaju przyjaciela. Nie chciałam wybierać między tobą, a nim. Niemniej jednak powinnam okazać Ci wtedy więcej empatii, dlatego przepraszam.

Drugą sprawą, która mocno mnie dotknęła było zamieszanie z sondą i punktami w ostatniej półfinałowej konkurencji.

Co prawda, od jury otrzymałam najmniejszą ilość punktów, ale czytając ten  fragment posta zamieszczonego na magicznej Awatarii  oraz przypominając sobie, jak wyglądała sytuacja w ostatniej rundzie, kiedy Ćwir Ćwir  miała odpaść – postanowiłam wziąć się do roboty.  Napisałam do wszystkich moich znajomych prosząc o głosowanie na mnie,  a kolejno oni zrobili to samo ze swoimi znajomymi, a oni ze swoimi. Moi przyjaciele – w tym Magda, Sragatka i kilka innych osób -  było bardzo zaangażowanych w to, żeby sonda trafiła do jak największej ilości osób. Nie chciałam odpadać, ale chyba nikt by nie chciał, a skoro była szansa, to czemu miałabym nie spróbować czegoś jeszcze ugrać?

Nastał dzień, w którym Alex opublikowała wyniki. Poczułam się niesprawiedliwie potraktowana, że odpadłam. Oki twierdziła, że niesprawiedliwe będzie jeśli to ona odpadnie, bo przecież uzbierała najwięcej punktów od jury, a najmniej z sondy. Nikt nie pamiętał o tym, że w poprzedniej konkurencji 16.11.18 też miała największą ilość punktów, a i tak musiała pożegnać się z serią. Ćwirka  nie tylko nie odpadła, ale i wygrała rundę dzięki dużej ilości głosów z sondy. To oraz słowa Alex (screen) sprawiło, że czułam się potraktowana cholernie niesprawiedliwie. Poza tym odebrałam to tak, jakby Alex zmieniła zasady sondy pod siebie. W poprzedniej rundzie 3 głosy w sondzie = 1 głos do puli uczestnika, a nagle z dupy Ola postanowiła że 20 głosów z sondy = 1 punkt dla uczestnika. Nadal uważam, że Alex w tym momencie zachowała się nie fair, gdy zmieniła zasady punktacji, tak jakby za wszelką cenę chciała mnie wyrzucić. Jeszcze potrafiłabym zrozumieć, gdyby nie ta dopiska, że ,,Sonda jest bardzo ważna i może zmienić to, kto pojawi się w finale’’.   Czy naprawdę tak trudno było zrozumieć, że napisałam do Alex chcąc wyjaśnić tą sprawę? Każdy po ponownym przebrnięciu przez dwa ostatnie posty doszedłby do podobnego wniosku będąc na moim miejscu.

I jak zawsze staram się patrzeć na wszystko z poziomu serca i brać pod uwagę  zdanie każdego, tak wtedy nie potrafiłam postawić się w sytuacji Oki i Ćwir Ćwir. Uważałam, że miałam rację i napisanie do Oli było słuszne. Ale w tym całym domaganiu się sprawiedliwości z deczka zapomniałam o dziewczynach, które jeszcze jakiś czas temu mogłam nazwać przyjaciółkami. Mimo, że wciąż w serduszku jestem zraniona, to gdybym wiedziała, że tak to się skończy, to wczoraj słowem bym się nie odezwała.  Kasiu naprawdę przepraszam Cię za moje zachowanie, ale proszę pomyśl o tym jak ty czułaś się podczas spiny z Idę spać.  Spróbuj spojrzeć na tą sytuację moimi oczami, mimo że ja nie potrafiłam patrzeć twoimi, kiedy tego potrzebowałaś. Alex też sorry, że byłam taką konfliktową uczestniczką i powiedziałam Ci kilka bardziej lub mniej niemiłych słów.  No i Oki – gratulację. Mamy trochę inne gusta modowe, ale mimo wszystko  cieszę się, że wygrałaś. Zamiast się wzajemnie wspierać, to tylko powstał między nami niepotrzebny dystans i niesmak.

Przepraszam.