🦄 M jak Midorme, czyli słów kilka o moim powrocie 🦄

Gif z anime Kimetsu no Yaiba 😺

Tak właściwie to nie wiem jakimi słowami mogłabym się z Wami przywitać. Cześć? Dzień dobry? O! Już wiem!

Witajcie w nowym roku 2020. Nowy rok to nowe wydarzenia, porządki i zmiany. W nowym roku wracam do - jak to Julia nazwała - mojego drugiego domu. Bo tak właśnie jest. Dla tego bloga obydwie poświęcamy (poświęciłyśmy, i będziemy poświęcać) bardzo wiele. Robimy wszystko, aby prosperował jak najlepiej. Nagłówki, wyglądy i oryginalne posty. Dowodem na to są chociażby ostatnie serie Vlogmasów zarówno na AKI, jak i AKIO. Robimy to dla Was, bo wiemy że to doceniacie i jesteście z nami. Cieszymy się z każdego komentarza i miłej opinii. Ja go stworzyłam, a każdy z adminów, który tutaj pisał pozostawił cząstkę siebie. Ta notka będzie należała do dłuższych, więc przygotujcie się na to. Zamierzam wyjaśnić Wam tutaj wszystko. Odpowiedzieć na pytanie - dlaczego tak się stało?

A wszystko zaczęło się w dniu, gdy odeszłam...

Był to bodajże czerwiec. To była moja decyzja. Uznałam, że muszę zrobić sobie przerwę. W końcu stwierdziłam - koniec, odchodzę. Chciałam spróbować czegoś innego. Niekoniecznie Awatarii, dlatego założyłam konto na Wattpadzie i zaczęłam pisać historie. Tak powstała Kronika Wspomnień. Miał to być blog o życiu i hobby. Po kilku postach stwierdziłam, że nic z tego nie będzie. Kto wie, może za szybko się zniechęcam? W takim razie jak zapracowałam na TO? Cierpliwością, punktualnością i szacunkiem, poświęceniem, zainteresowaniem oraz pasją. KW zostało zamknięte i wznowione w grudniu, ale z racji że nikt tego nie czytał, postanowiłam to raz na zawsze skończyć.

W tym czasie ciągle wchodziłam na bloggera i patrzyłam jak Julka się nim opiekuje. Sama zaproponowała mi, gdy odchodziłam, żebym go nie usuwała/zamykała. Dlatego oddałam jej go pod opiekę, ale wtedy jeszcze nie byłam pewna czy odejdę na zawsze z tej gry. Ludzie i zwierzęta bardzo szybko się do czegoś przywiązują, kto z Was nie powie mi że do Awatarii także bardzo mocno się przyzwyczaił? Bo ja się sama przyznaje, że ciągnie mnie do tej gry jak nic, chociaż uważałam że jest nudna. Ale ma to coś. To tutaj zdobyłam "sławę" i prawdziwą, najlepszą przyjaciółkę (♥). To tutaj zyskałam czytelników i wielu przyjaciół. W tym świecie dzieje się tak wiele: dramy, kanały na Youtube, blogi, osoby, wydarzenia, plotki! Co chwilę pojawia się ktoś nowy lub wraca ktoś wcześniej znany. To jest to! Niektórzy odchodzą z własnej decyzji, a inni wracają. I to właśnie powrót tutaj był tą decyzją. Walczyłam o to, aby tu wrócić. Straciłam kanał, ale go odzyskałam (dziękuję). Zostałam usunięta z bloga, ale wróciłam (dziękuję). Nie warto się kłócić. Nie warto wyzywać. Nie warto przegrywać.

Wróćmy teraz do listopada. Weszłam na bloga z ciekawości i zobaczyłam, że  mam autora. Nie ukrywam, że się wystraszyłam. Napisałam posta - wracam. Ale tak na prawdę chciałam wrócić. Nie opublikowałam go - został usunięty. Napisałam więc posta o niedotrzymaniu słowa przez Julię. Po tym poście zostałam całkiem usunięta z bloga. Ale tego posta nie usunęła Julka, tylko ja. I tak zaczęła się drama. Najpierw założyłam AKIO, aby udowodnić że chcę wrócić do blogowania. Miałam tego nie mówić, ale powiem - postawcie się na moim miejscu, stworzyłam bloga 4 lata temu i zostałam z niego usunięta. Mój kanał także. Straciłam wszystko, na co pracowałam 4 lata. Każdy postąpiły podobnie, drama była nieunikniona. Rozpoczęłam projekt Kosmicznych Vlogmasów 2019 i po kilku dniach stwierdziłam... Co ja robię? Do czego doszło? Najpierw napisałam do Trumny i ją przeprosiłam oraz omowiłam sprawę. Treść widmomości pozostaje między mną, Julią i Trumną. Zdradzę tylko tyle, że  w tej wiadomości się pogodziłyśmy. Ostatnio odblokowano mi kanał. Całe szczęście, że kanał powrócił i znowu będę mogła nagrywać.

Wiecie co? Rozpisałam się, ale wytrzymajcie jeszcze chwilę. Muszę to wydusić. Między mną, a Julką powstała bariera dystansu do siebie. Nadal istnieje, każda z nas boi się zapewne powiedzieć czegoś, co na nowo mogłoby zniszczyć znajomość. Dlatego mówię od razu: pisz śmiało! 😂

Mamy kontakt na Facebooku. Napisałam do Julki DŁUGI REFERAT i powiedziałam szczerze, co o tym sądzę. Przeprosiłam za zajście. Uważam, że ktoś musiał podać dłoń na zgodę. Jeżeli by to się nie stało, drama trwałaby w nieskończoność i mogłoby to skończyć się źle. Dlatego cieszę się, że się pogodziłyśmy. 😘

Co dalej? Jak obiecywała, tak się stało - wróciłam. Będę pisała dla Was. Postaram się to tak zorganizować, aby posty pojawiały się chociaż raz lub dwa razy w tygodniu. Będę planować na zaś. Na razie zrobię sobie tydzień przerwy, tak jak mówiłam na AKIO. Swoją drogą - co z postami z tamtego bloga? Możliwe, że pojawią się one tutaj na AKI. Na razie AKIO zmienił się w stronę kierującą nas na ten blog. Mamy w planach ciekawe nowości, a więc wyczekujcie! Chcieliście mojego powrotu? Wróciłam. Dla Was. 😃

W międzyczasie stworzyłam także innego bloga. Chcę rozpocząć nowy rozdział. Chcę pisać o czymś innym niż grze (namiastka w gifie na górze). Zobaczymy co z tego wyjdzie.  Co mogę dodać? No, tak poza tym nazywam się Emilka i mam 18 lat (starość nie radość), w przyszłości chcę zostać weterynarzem ble, ble, ble...

Wejdźcie z tupetem w nowy, dwa tysiące dwudziesty rok! ☄

HAPPY NEW YEAR I ZACZYNAMY! 🔥